beginnende genezing

in een onbezonnen moment
veranderde onze wereld
niet door de waarheid
maar door leugens
die wortel schoten in een koude oordelende zaal
de kinderen, mijn hart buiten mijn lichaam
weggerukt
alsof mijn liefde er niet toe deed
alsof mijn bestaan in hun leven
uitwisbaar was
 
maar temidden van dit alles
komt er een fluistering
zacht maar duidelijk
vecht niet meer
want wat win ik ermee
als ik mijn ziel verlies in een strijd
een waardeloos moment van gelijk
in ruil voor nachten zonder rust
 
de bron van mijn diepste wonden
blijft me aanvallen
woorden als messen
gebaren die mij kleiner maken
beschuldigende leugens
omdat zij haar pijn niet kan dragen
zonder telkens naar mij te wijzen
de pijn die ik voel
is het bewijs van mijn liefde
niet van mijn zwakte
en terwijl de wereld me roept om terug te slaan
om gerechtigheid te eisen
om haar fouten te herschrijven
fluistert mijn ziel
laat los
vergeef
 
niet omdat ik zwak ben
maar omdat ik krachtiger wil zijn
intenser dan haar woede en mijn onmacht
ik wil niet blijven leven in dit gevecht
want het slokt me op
het verteert mijn nachten
mijn energie
mijn hoop
 
vergeven betekent aanvaarding
en tegelijk mezelf bevrijden
van de kettingen van wrok
het traliewerk van mijn hart
een gevangenis waarin alleen ik opgesloten zit
 
ik geef haar geen macht meer
over mijn innerlijke vrede
ik geef haar niet het stuur
van mijn gemoed
zij heeft haar weg gekozen
ik kies de mijne
de weg van vergeving
niet voor haar
maar voor ons
want als ik vergeef
worden onze harten lichter
onze nachten rustiger
onze gedachten vrijer
stilte in ons hoofd
zachtheid in onze gebaren
 
de kinderen zullen mij leren kennen
niet door de woorden van anderen
maar door het licht dat ik blijf uitstralen
zelfs als een rechter onze dagen beperkt
zelfs als onrecht ons pad blijft kruisen
mijn liefde kent geen omgangsregeling
ze leeft
ze blijft
en de kinderen zullen opnieuw voelen
wie ik werkelijk ben geweest
hoe ik hen liefhad zonder te breken
hoe ik voor hen bleef staan
toen alles in mij wilde instorten
 
ik ben meer dan dit onrecht
ik ben meer dan deze pijn
en ik vergeef
voor mij
voor hen
want onze toekomst verdient meer
ons hart verdient rust
 
vergeving is niet het einde van ons verhaal
het is het begin van onze genezing
en daar, in dat stille begin
vind ik mezelf terug
sterker
zachter
vrij